lunes, 15 de octubre de 2012

Me queda la palabra

Si he perdido la vida, el tiempo, todo
lo que tiré, como un anillo al agua,
si he perdido la voz en la maleza,
me queda la palabra.

Si he sufrido la sed, el hambre, todo
lo que era mío y resultó ser nada,
si he segado las sombras en silencio,
me queda la palabra.

Si abrí los labios para ver el rostro
puro y terrible de mi patria,
si abrí los labios hasta desangrármelos,
me queda la palabra.

(Blas de Otero)

viernes, 10 de agosto de 2012

Darlenne

Os presento a Darlenne. Es mi primer custom de MH, así como mi primer repaint, soy consciente de los muchos fallos del maquillaje pero bueno, para ser el primero estoy bastante orgullosa ^^


 

Ficha:

*Edad: desconocida (sobre unos 3000)
*Nacionalidad: desconocida, según ella es de muchos sitios. Pasó largas temporadas en el norte de Europa y en algunos países orientales.
*Cumpleaños: 7 de Julio
*Trabajo: cuando necesita dinero suele trabajar como modelo erótica para fotógrafos underground y algunas revistas.

Darlenne es un vampiro (pertenece a una historia que estoy desarrollando en pos de escribirla algún día). Es especialista en ocultismo y brujería tradicional pero no ejerce de ello, como sí hizo en otro tiempo. Ahora ella prefiere pasar su tiempo divirtiéndose, jugando al poker o leyendo. Frecuenta pequeños antros de metal y cervecerías poco concurridas. No le gustan las aglomeraciones de gente y , por lo general, es bastante tranquila. Puede comer cualquier cosa pero ella basa su alimentación en sangre, vodka y cerveza. Sabe bastantes idiomas, ya que ha vivido en muchos lugares y también tiene amplios conocimientos de antropología y química. Es reservada y despreocupada pero también puede llegar a ser muy irascible. Aunque a veces parezca solitaria y arrogante siempre tiende una mano a quien le pide ayuda.

Como curiosidad diré que Darlenne es su tercer nombre, en otro tiempo la llamaron Eldyne pero su primer nombre es un misterio.


Y eso es todo, a ver si acabo su historia. Y ahora unas fotos de la sesión que le hice el otro día.




 

Algunas fotos tiene demasiado brillo pero como lamentablemente no estoy en mi ordenador no puedo hacer más. Se pueden ver al tamaño original dando clic encima ^^

Eso es todo, me voy con mis paridas a otra parte~

martes, 10 de julio de 2012

Top 5: Canciones

He decidido hacer listas de mis cosas favoritas a modo de top 5. ¿Por qué? pues porque me aburro y porque este es mi blog y punto. ¿Por qué 5? pues porque es un número pequeño y así puedo extenderme un poco más hablando de cada uno (tampoco demasiado, no nos emocionemos).
Bien, dicho esto... hoy voy a hablar de mis canciones favoritas ^^

1. Still loving you de Scorpions
No sé exactamente la razón pero siempre me ha parecido fantástica y la considero mi favorita. Me parece que la melodía plasma muy bien el tema y los sentimientos de los que trata la letra. Además me resulta tan humana, tan natural, que realmente me emociona. Para mi tiene algo especial que no cualquier canción tiene.
Existen varias versiones que hizo el propio grupo (varias regrabaciones y una versión remix) y covers, como el de Sonata Arctica. También leí algo de que esta canción era una metáfora sobre el muro de Berlín pero tampoco lo recuerdo muy bien.
 
2. Forever love de X Japan 
La considero una de las mejores canciones de amor que ha hecho X y, por consiguiente, una de las mejores de todos los tiempos. 
Realmente en este puesto estarían empatadas Forever love y Tears, y puede que debiera estar hablando de esta última ya que musicalmente me parece algo superior a Forever love y además, Tears fue la primera canción que me hizo llorar. Sin embargo, he escogido Forever love porque me parece la canción de amor por excelencia y porque tiene un puesto especial en mi corazón. Creo que si algún día alguien me la canta me enamoraré~
Bueno, también existen varias versiones hechas por X Japan (regrabados, versión acústica...) y covers de otros grupos. Esta canción también se utilizó de ending para el anime X de CLAMP, lo cual no puede hacer más que alegrarme. ¡Adoro X Japan y a las CLAMP pero unidos ya me matan de amor! ¡Cómo con el primer videoclip de Rusty nail! pero eso no viene al caso... En definitiva, maravillosa, como todo lo que hace Yoshiki.
 
3. Replica de Sonata Arctica
A mi, Replica, siempre me ha parecido una canción bastante profunda que habla sobre el cambio y perderse a uno mismo. Y por diversas razones le tengo bastante cariño. Aquí seré breve, me lo guardo.
También existen varias versiones de Replica, no tengo ni idea de cuantas porque con tanto recopilatorio y ediciones limitas a Japón o a Finlandia yo me pierdo. Pero bueno, la más famosa es la que sacaron como sigle en el 2006 y es una versión completamente renovada. Personalmente prefiero mil veces la original.  
4. Mad world de Gary Jules
Ésta, para mi, es la canción mágica; puedo estar enfadada, cabreadísima, a punto de matar a alguien... que si la escucho se me calman los nervios, no sé por qué pero me relaja, quizá por el tono melancólico que tiene...
Bueno a parte de eso es una canción muy buena. En realidad la canción original pertenece al grupo Tears for fears pero a mi me gusta más la versión de Gary Jules, que fue la que se utilizó en la banda sonora de la película Donnie Darko; película que, por cierto, está entre mis favoritas.  
5. Creep de Radiohead
Bueno Creep es otra canción fantástica. Me siento bastante identificada con ella, supongo que muchísima otra gente también, ¿quién no se ha sentido alguna vez identificado con esa desesperación y ese sentimiento de inferioridad, el querer y no poder o el ser ignorado? 
Me recuerda a mis 15 años, a mi primer amor. Recuerdo que me sentía muy perdida y desesperada y justo entonces escuché esta canción, y encajaba tan bien conmigo y con mis sentimientos de ese momento que de alguna manera me alivió, y me hizo sentir no sé... comprendida.
Esta canción también tiene varias versiones (acústica, censurada, japonesa...) así como algunos cover, como el de KoRn.  
Y bueeeeno eso es todo por hoy.  Espero haber hecho descubrir a alguien estas grandes canciones y que le gusten tanto como a mi.~

jueves, 5 de julio de 2012

Ojos de perro azul

"Y dijo que durante varios años no había hecho nada distinto de eso. Su vida estaba dedicada a encontrarme en la realidad, a través de esa frase identificadora: <<Ojos de perro azul>>. Y en la calle, iba diciendo en voz alta, que era una manera de decirle a la única persona que habría podido entenderla: <<Yo soy la que llega a tus sueños todas las noches y te dice esto: ojos de perro azul>>."

"Le tendí el cigarrillo. Ella lo apretó entre los labios y se inclinó para alcanzar la llama, antes que yo tuviera tiempo de encender el fósforo. <<En alguna ciudad del mundo, en todas las paredes, tienen que estar escritas esas palabras: "Ojos de perro azul"-dije-. Si mañana las recordara iría a buscarte>>."

(Fragmento de "Ojos de perro azul" de Gabriel García Márquez)

domingo, 6 de mayo de 2012

Silent Jealousy

Te busco
tratando de alcanzar tus rosas
transportadas por el tiempo.

Mi visión permanece aplastada
por la desgracia del silencio.

Te has ido 
del escenario
sin dejar palabras,
sólo hay falsas lágrimas.

Busco ese ramo de rosas 
adornado con perlas falsas.

Soy un loco ciego
en el rojo silencio
ahora que he perdido tu amor.

Una marioneta que mantuvo una ilusión de amor.

Ponme sobre mis pies.
Devuélveme a mí mismo.
Finge que me amas.

Mírame, estoy manchado de rojo profundo
hasta la punta de los dedos.

Ya no puedo soportar esta canción solitaria
que desemboca en un mar de mentiras.
Incluso entretenido, el ángel de pecho sangriento
se despertó del sueño.
No puedo parar.

Celos silenciosos.
No me dejes sólo
perturbado por el dolor.
No puedo volver a decorar este amor
en la repetitiva soledad.

Dime la verdad ¿dónde debo ir
para poder amar el sufrimiento?
Todavía quiero tu amor.
Detén tu amor.
Borra los recuerdos, donde florece la locura.

"Sólo quiero quedarme contigo,
sólo quiero sentir tu aliento de gracia.
No supe que hacer.
No podía hacer nada.
Cuando la conciencia volvió
todo había sido lavado 
por las mareas del tiempo, incluso tu.

Pero las cicatrices de los recuerdos nunca se desvanecen.
No puedo dejar de amarte.
Detén mis lágrimas.
Detén mi amor.
Mata mis recuerdos."

Teñiste mi corazón de sangre.
No hay manera de matar mi tristeza.
Mátame antes de dejarme.
Abrazando el furioso grito de amor
no puedo ver nada.
Aún ahora, te extraño
no puedo vivir sin ti.

Celos silenciosos.
Cayendo en sueños.
Abrazando los recuerdos.
Mantente en el ayer.
Detén el tiempo.
Detén esta repetitiva soledad.

Devuélveme  a los recuerdos, al sueño.

Celos silenciosos.
No me dejes sólo
perturbado por el dolor.
Mátame, amor.

(Letra de Silent Jealousy de X Japan)


It's my soul~      

jueves, 3 de mayo de 2012

Every day...

He aquí  mi obsesión de cada día,
mi sueño de cada noche.

 
Ahora puedo llevarlo por costumbre, quizá por estética, pero antes tenía otras razones, lo usaría hasta volver a creer en un “para siempre”. Volví a creer y ya no pude detenerme, lo siento.

Aunque a día de hoy tenga el corazón dañado y la conciencia envenenada, sigo siendo yo y sigo creyendo en las mismas cosas. Creo en sentimientos imperecederos, en valores puros, en posibilidades infinitas... y en las personas. Creo que ella era brillante, más brillante que la luna, en donde siempre veo su sombra. Creo que cada uno forma su propio destino, sin embargo, creo, no, de esto estoy segura, que debía conocerla en el momento en el que la conocí y que debía enamorarme de ella cuando lo hice. Eso era inevitable, el resto lo hicimos nosotras.

Cada vez soy más consciente del paso de los días y de que el precio más caro a pagar por algo es tu propio tiempo.
Siempre he sido una persona temerosa del tiempo y de la pérdida, sin embargo, hoy he decidido tomarme la vida de otra manera. No voy a dejarme guiar por mis miedos ni por mis tristezas, sino por mis sueños y esperanzas.
Ha pasado tiempo y puede que pase más, puede que no sea hoy ni mañana, pero sé que volveré a hablar con ella y que diré lo que no pude decir en su momento. 

Y todo esto porque hoy me han dicho: “¿Por qué aún llevas eso en la oreja?”.

miércoles, 4 de abril de 2012

Banalidades


Dime algo que no sepa, algo que me cambie la vida.

La gente no para de hablar, un gran montón de palabras que no llegan porque están vacías. Y no es que estén mejor callados, al menos lo intentan pero realmente no dicen nada nuevo, nada novedoso, nada que consiga llegar a ninguna parte.

Quiero escuchar algo que me cambie la vida, las ideas, el rumbo o simplemente el día. Algo trascendental, importante…

Hay momentos en los que ver la caída de una hoja bajo un árbol resulta mágico y otros en los que nada lo resulta.

Curioso ¿no?

miércoles, 21 de marzo de 2012

Vida e Morte



"Nun lugar chamado Mandouro vivían dúas irmás. Vivían soas, nunha casa terreña que lles deixaran os pais. Dende esa casa víase o mar e os moitos navíos que alí viraban de Europa para os mares do sur. Unha irmá chamábase Vida e a outra Morte. Eran dúas boas mozas, garridas e alegres. 

(...) O caso é que as dúas irmás levábanse moi ben. Como tiñan moitos pretendentes, fixeran un xuramento: Podían mocear, mesmo teren aventuras con homes, pero non separarse nunca. E cumpríano a fe. Os días de festa baixaban xuntas ao baile, a un lugar que chaman Donaire, onde acudía toda a mocidade da bisbarra. para chegaren alí, tiñan que pasar unhas terras de marisma, con moito lamazal, e que se coñecía por Fronteira. As dúas irmás ían coas zocas postas e levaban nas mans os zapatos. Os de morte eran brancos e os de Vida, negros.

(...) O que facían as dúas irmás facíano en realidade todas as mozas. Ían con zocas e cos zapatos na man, para telos limpos á hora de danzar. Así que se xuntaban na porta do baile ben, ben, un cento de pares de zocas, como barquiñas nun areal. Os mozos, non. Os mozos ían dacabalo. E facían moitos adornos nas cabalgaduras ao chegaren e ao marcharan, sobre todo ao chegar, para impresionar as mozas. E así pasaba o tempo. As dúas irmás ían ao baile, tiñan os seus quereres, pero sempre, tarde ou cedo, volvían á casa.

Unha noite, noite de moita invernada, houbo un naufraxio. Porque este, como sabedes, era e é un país de moitos naufraxios. Pero aquel foi un naufraxio moi especial. O barco chamábase Palermo e ía cargado de acordeóns. Mil acordeóns embalados en madeira. A tempestade fundiu o barco e arrastrou o cargamento cara á costa. O mar, cos seus brazos de estibador entolecido, esnaquixou as caixas e foi levando os acordeóns para as praias. Toda a noite soaron os acordeóns con melodías, claro, máis ben tristes. Era unha música que entraba polas fiestras, empuxada polo vendabal. Como toda a xente da bisbarra, as dúas irmás espertaron e tamén a escoitaron estarrecidas. Pola mañá, os acordeóns xacían nos areais como cadáveres de instrumentos afogados. Todos resultaron inservibles. Todos menos un. Encontrouno un mozo pescador nunha furna. Pareceulle tal sorte que aprender a tocalo. Era xa un mozo alegre, con moita chispa, pero aquel acordeón caeulle nas mans como unha gracia. A irmá Vida namorouse tanto del no baile que decidiu que aquel amor valía máis có vínculo coa súa irmá. E fuxiron xuntos, porque Vida sabía que Morte tiña un xenio do demo e que podía ser moi vingativa. E abofé que o era. Nunca llo perdoou. Por iso vai e vén polos camiños, sobre todo as noites de trebodada, para nas casas onde hai zocas na porta, e a quen atopa pregúntalle: Sabes dun mozo acordeonista e da puta da Vida? E a quen pregunta, por non saber, lévao por diante."

(Fragmento de "O lapis do carpinteiro" de Manuel Rivas)

miércoles, 7 de marzo de 2012

Endless rain

Camino bajo la lluvia,
Incluso marchándome, mi cuerpo permanece empapado por el dolor.
Un helado y violento latido me agarra
 y continúa matándome. Vagaré para siempre
Hasta que pueda olvidar tu amor.

El sueño es para mí una droga,

donde mi corazón se calma suavemente.
El amor se eleva bailando,
las rosas del recuerdo envuelven mi cuerpo tembloroso.
Guardo para mi, mi amor hacia ti.

Una lluvia interminable cae en mi corazón,
en las heridas de mi corazón.
Hazme olvidar todo el odio, toda la tristeza.

Días de alegría, días de tristeza, lentamente pasan de largo.
Mientras trato de agarrarte, te desvaneces ante mí.
Eres sólo una ilusión.
Cuando estoy despierto, mis lágrimas se han secado en las arenas del sueño.
Soy una rosa floreciendo en el desierto.

Es un sueño, estoy enamorado de ti.
Abrázame tibiamente.

Una lluvia interminable cae en mi corazón,
en las heridas de mi corazón.
Hazme olvidar todo el odio, toda la tristeza.

Despierto de mi sueño,
No puedo encontrar mi camino sin ti. 

El sueño se acabó.
Incluso si repites esas palabras con voz inaudible,
una pared demasiado alta, de color ceniza,
reproducirá en el sueño los recuerdos de días pasados.
Hasta que pueda olvidar tu amor.

Una lluvia interminable cae en mi corazón,
en las heridas de mi corazón.
Hazme olvidar todo el dolor toda la tristeza.

Lluvia interminable, déjame quedarme
eternamente en tu corazón.
Deja que mi corazón aloje tus lagrimas, aloje tus recuerdos.

Una lluvia interminable cae en mi corazón,
en las heridas de mi corazón.
Hazme olvidar todo el odio, toda la tristeza.

Lluvia interminable.

(Letra de Endless rain de X Japan) 



Saving me from myself.